Foto’s uit privécollectie. Ingeborg is de laatste Dolly Dot aan de rechterkant.
De puberteit is voor veel pubers een woelige periode vol gierende hormonen, onzekerheden, eerste liefdes, botsen met ouders, rebels en impulsief gedrag of juist jarenlang een muurbloempje. In de rubriek Pubertijd blikken mensen terug op hun tienerjaren.
Ingeborg Dijkstra, 52 jaar en puber midden jaren tachtig
“Ik was een ‘keurig in het gareel’ puber met zo’n foeilelijke leren schooltas met twee van die vakken voorop en mijn kraagje omhoog. Spijbelen kwam niet in mij op en ik deed eigenlijk geen gekke dingen. Ik was redelijk serieus bezig met school en maakte dan ook elke dag netjes mijn huiswerk. Op klassenavond en de jeugdsoos van de kerk na ging ik niet zo veel uit. Later kwam dat wel wat meer toen ik een jaar of zestien was. Dat klinkt ook heel keurig allemaal, maar daar werd ook gewoon bier gedronken en gedanst. We hingen daar met vrienden en vriendinnen in zitzakken en luisterden naar muziek. Ik bracht veel avonden door op mijn kamer die ik destijds supercool vond. Mijn kamer was namelijk volledig in rood en wit, vanwege mijn Coca Cola verzameling.”
Door boeken leerde ik wat oorlog met mensen doet
“Ik heb geen idee waarom ik Coca Cola spulletjes ging verzamelen, want ik dronk het niet eens. Maar ik vermoed dat ik het felrood tegen dat wit gewoon heel mooi vond. Nog steeds heb ik een voorkeur voor kleurrijk en felle kleuren. Mijn verwarming had ik rood geverfd, ik had een Coca Cola dekbed, Coca Cola kleed en zo’n mega cola blikje als nachtkastje. Ook verzamelde ik lege Cola blikjes. Het liefst bijzondere natuurlijk. Als vrienden op vakantie gingen naar het buitenland dan vroeg ik ze om blikjes voor mij mee te nemen. Die stapelde ik dan op een plankje tegen de wand, waar ze vervolgens allemaal vanaf donderden als ik te hard met de deur sloeg.
Op die kamer bracht ik mijn avonden door met muziek en het lezen van boeken. De boeken die op de boekenlijst voor school stonden las ik eerst met tegenzin, want ik werd er een beetje opstandig van als ik iets móest lezen. Maar ik ontdekte daardoor wel snel dat je door het lezen van boeken in een andere wereld kon komen. Dat je naar een andere tijd kon afreizen of een nieuwe cultuur of andere gezinssamenstelling kon leren kennen. In de geschiedenisles leerde ik de feiten over de Tweede Wereldoorlog, maar door boeken leerde ik wat dat met mensen doet.”
Playbacken hoefde helemaal niet perfect, het ging om het plezier maken
“In die tijd was de Playback Show van Hennie Huisman heel erg populair. Later werd dat de Sound Mix Show. Een groot deel van mijn pubertijd heb ik dan ook playbackend doorgebracht. Dat deden we gewoon op straat met een cassetterecorder waar we een bandje in hadden met liedjes die we van de radio opgenomen hadden. Samen met mijn zus en een aantal buurmeisjes playbackten we dan de Dolly Dots. In onze roze en gele overhemden dansten we dan op straat. Maar ook bij de jeugdsoos werd er veel geplaybackt. De jongens deden ook mee als we ABBA deden.
Op Koninginnedag, de braderie of de weekmarkt deed ik ook wel in mijn eentje mee met playbackwedstrijden. Ik vond het leuk en spannend, want je kon dan een prijsje winnen. Lori Spee was mijn favoriete artiest om te playbacken. Ik zong overigens de woorden totaal verkeerd en fonetisch mee, maar dat maakte allemaal niks uit. Het ging echt om het lol maken. Daar heb ik hele goede herinneringen aan.”
Kijk naar de positieve dingen
“Wat mij het meest is bijgebleven van mijn puberteit is het zorgeloze gevoel. Zo ontspannen in het leven staan dat je je alleen druk maakt over je toets Frans. Tuurlijk, er gebeurden ook nare dingen; we verloren een klasgenoot door een ongeluk, steeds vaker gingen ouders scheiden. Maar ik zag vooral alle positieve dingen. Voor mijn gevoel was die tijd letterlijk en figuurlijk altijd zonnig. We waren veel buiten; een beetje op een bankje hangen, rondfietsen, muziek luisteren en playbacken. Picknicken in het Haagse bos waar de eendjes en zwanen rondzwommen.
Ik heb zoveel gelachen. Het klinkt zo heel mooi, maar dat was het ook! Ik heb veel om dankbaar voor te zijn in vergelijking met andere tieners, want ik weet dat dit niet vanzelfsprekend is. Ik had geluk met mijn leuke klas en vriendenclub. Omdat ik het zo fijn had ging ik ook best laat het huis uit. Pas na het afstuderen van de Pabo en toen ik een baan gevonden had als juf zocht ik een appartement voor mezelf.
Als ik terug kon gaan in de tijd om mezelf als puber een boodschap te geven dan zou ik mezelf aanraden om dat zorgeloze gevoel vast te houden. Als je ouder wordt dan wordt het lastiger om stil te staan bij alle mooie dingen omdat je het druk hebt met alle dingen die moeten gebeuren. Vergeet niet te genieten, ook van de kleine dingen zoals een mooie dag, de knopjes in de bomen als de lente zich aandient, en de zonnige kant van het leven te zien.”
Hoe zag jij eruit als puber? Had jij schoudervulling waardoor je twee keer zo breed leek? Getoupeerd haar? Wijde pijpen? Een hanenkam? Een oogverblindend fluorescerend trainingspak? Of zag je er heel anders uit? Wil jij ook graag met ons terugblikken op je puberteit in de rubriek Pubertijd? Stuur dan een e-mail met (minimaal 3) puberfoto’s en een recente foto naar marloesvandersingel@gmail.com en dan nemen we zsm contact met je op.