We denken vaak dat we de enige zijn met depressieve klachten, terwijl uit onderzoek van het Trimbos blijkt dat een op de vijf mensen in zijn leven met depressie te maken krijgt. Dat zijn er in Nederland zo’n achthonderdduizend. Het feit dat er wachtlijsten zijn, geeft natuurlijk al aan dat je niet de enige bent. Praten helpt, maar er over beginnen is een ander verhaal. Vraag maar eens iemand hoe het gaat…
Tref een vriend op straat en wat antwoord je op de vraag hoe het met je gaat? Juist, veelal met de woorden ‘goed’ of ‘lekker druk’. En op social media gaat het natuurijk altijd goed met je. Sterker nog; op Facebook of Instagram hebben we meestal het leukste leven dat er is.
Natuurlijk; een enkele keer sommen we wat klachten op of narigheden, maar zeggen dat je er flink doorheen zit en eigenlijk te kampen hebt met een depressie. Nee, daar durven niet veel mensen voor uit te komen.
DJ Stephan Bouwman
Er heerst nog altijd een taboe op depressie. Toen de jonge Q music-dj Stephan Bouwman (27) een paar weken terug zijn hart luchtte tijdens zijn eigen radioshow, ging dat flink rond. ‘Ik voel me gewoon klote’, zei hij luid en duidelijk in de radiomicrofoon en kon zijn tranen nauwelijks bedwingen.
Dat het een schreeuw om aandacht was, kon natuurlijk verkeerd worden uitgelegd, maar Stephan zei luid en duidelijk dat hij dat niet voor zichzelf, maar voor iedereen wilde zeggen die last heeft van depressie.
Prins Claus en Brad Pitt
Een aantal bekende Nederlanders gingen hem al voor in het naar buiten brengen van het feit dat ze te kampen hadden of hebben met een depressie. Mike Boddé bijvoorbeeld die er zelfs een boek over schreef (Pil, over anti-depressiva), René van de Gijp, Hugo Borst, Heleen van Rooyen en niet te vergeten de overleden Prins Claus die er openlijk voor uit kwam. De Britse Stephen Fry heeft er veel over geschreven en de Amerikaanse Elen Degeneres kwam er ook openlijk voor uit. Evenals Brad Pitt. En het rijtje is daarmee nog lang niet compleet.
Het vervelende is; die namen opsommen helpt vaak niet. Dat zelfs een Brad Pitt met de dekens over zijn hoofd in een hoekje wil kruipen, het zal je wat. Wie depressief is heeft geen interesse in anderen.
Collega’s en werkgever
In een Volkskrant artikel over depressie wordt duidelijk dat wie er mee naar zijn werk moet, dat bij een matige depressie nog wel kan volhouden, maar wie ernstig depressief raakt, redt ook dat niet meer. Wie dan doorgaat vanwege schuldgevoelens of schaamte naar collega’s en werkgever toe, kan wachten op de totale stilstand. Trouwens; wat zeg je als je je ziek moet melden? Sorry, ik ben depressief? Waarschijnlijk niet en het duidt er maar weer op dat er nog altijd een flink taboe ligt op depressiviteit. We durven het eigenlijk niet te zeggen en er nauwelijks over te praten.