Jeanette Slagt besloot om op 53-jarige leeftijd opnieuw te beginnen als digitale nomade. Hierdoor heeft ze een compleet nieuwe manier van gepensioneerd leven neergezet.
In 2015 heeft ze vrijwel alles verkocht wat ze bezat. Ze was werkeloos, had een start gemaakt met een eigen bedrijf, maar helaas lukte het concept niet in Nederland. Ze besloot om ‘tering naar de nering’ te zetten: oftewel haar uitgaven af te stemmen op haar inkomsten. En waar kon ze dat beter doen dan in een land waar het levensonderhoud goedkoop is?
Dus boekte ze een ticket naar de Filipijnen en verhuisde. Momenteel verblijft ze in Mexico en heeft Jeanette al heel wat geschreven voor 50+. Geniet mee van haar avonturen en haar kijk op het leven na je vijftigste. Vorige week vertelde ze over een bezoek aan Chetumal.
Op zoek naar een bankrekening
Als je langer dan een gemiddelde toerist in een land verblijft is een lokale bankrekening handig. Het scheelt een boel geld aan opname kosten en wisselkoers. Zo kan ik de ene week voor 284 euro 6.000 pesos kopen en de andere dag betaal ik rustig 291 euro voor eenzelfde pin-actie. De bank in Nederland rekent een bedrag, en de bank hier ook, en hier varieert dat tussen de 1,50 Euro en 3 Euro.
Dus een lokale bank is winstgevend. Daarbij, in Mexico krijg je nog wel rente op je rekening. Niet veel maar wel wat. En de rekening is kosteloos mits je een minimum bedrag van 4,000 pesos op je rekening laat staan. Dat is ongeveer 200 euro. Kom je daar onder dan ga je kosten betalen. Banken die geen bodembedrag hebben, rekenen, net als in Nederland kosten voor elke handeling.
Grootste Mexicaanse bank
Ik wilde een rekening bij de Spaanse bank Santander. Lekker dicht bij mijn huis en onlangs hebben ze nog een prijs voor de meest innovatieve bank gewonnen. De rekening die zij aanbieden past goed bij wat ik nodig heb. Dus op een dag mijn beste Spaans opgepoetst en alle documenten mee. Je hebt, anders dan in Nederland hier, afhankelijk van welke bank een hele rits documenten nodig.
Volgens de website van Santander voldeed ik aan alle voorwaarden. Maar bij de welkoms-balie werd ik afgewezen, in Playa del Carmen accepteert Santander alleen mensen met een vaste verblijfsvergunning. En mijn verblijfsvergunning is tijdelijk. Zucht! Dan maar naar BBVA, de grootste Mexicaanse bank. Daar kun je alleen een rekening openen tussen 9 en 10 uur in de ochtend, leerde ik, en ik moet een brief van het INM (het bureau wat alle persoonsgegevens beheert) hebben wat bewijst dat ik op het adres woonde waarvan ik de elektriciteitsrekening bij me heb. Ook moet ik een belastingnummer hebben. Toen ik zei dat ik dat laatste niet had, omdat ik niet in Mexico werkte, vermoedde ze dat het zonder ook wel zou lukken.
Op naar INM voor de brief. Die zitten al vier weken te zweten op de verwerking van mijn adreswijziging, dat zal nu toch wel klaar zijn. In de tijd bij INM. Nee, nog niet klaar, kon nog wel vier weken duren. Dus ik vraag wat het oponthoud is, omdat ze zeiden dat het met een week wel klaar zou zijn? Tja, was hun antwoord, zo lang hebben ze nodig voor de verwerking.
Op naar de volgende bank. Banorte vraagt niet om zo’n brief. Dus daar lukt het dan misschien wel. Ook een grote bank en ook aangesloten bij het bank-garantiefonds, zodat je verzekerd bent van terugbetaling van je saldo als er iets met de bank gebeurt. Bij Banorte leek het te lukken, mits ik de electra rekening door de huiseigenaar van een handtekening liet voorzien en een kopie van zijn legitimatie bewijs meenam. Op naar mijn huisbaas. Die regelde dat allemaal voor mij en ik weer naar Banorte.
Vandaag gaat het lukken!
Of toch niet? Want dezelfde welkom-meneer bij de deur vertelde nu een heel ander verhaal. En beweerde stellig dat hij dat de vorige keer ook al had verteld. Dus ik vertelde hem in mijn steeds beter wordende Spaans dat hij dat niet had gedaan. Ik moet niet de elektriciteitsrekening laten tekenen maar een document verstrekt door Banorte. Maar waarom heb je dat dan niet meegegeven? Dat had hij gedaan. Ik was verbijsterd. Ik heb hem drie keer gevraagd of een handtekening op de electrarekening en een kopie ID kaart voldoende was, en ja dat was het en nu moet het een formulier zijn waarin mijn huisbaas verklaart dat ik ergens woon en dat ik een rekening bij Banorte mag openen op dat adres? En waarom staat deze jongeman recht in mijn gezicht te liegen?
Weer niks!
Ik heb ondertussen nog een ander filiaal van Santander geprobeerd, mijn eerste keuze, maar ook daar lukte het niet omdat ik een tijdelijke verblijfsvergunning heb. Bij Citibanamex was helemaal geen mevrouw of meneer die iets uitlegde, iedereen was druk en er was geen informatiebalie en die hebben geen app in de Nederlandse Appstore. Apple laat niet toe dat je je Appstore verandert naar het land waar je verblijft, als je dat doet ben je al je aankopen kwijt, dus mijn iCloud account en alles wat daarbij hoort is nog steeds in Nederland, soms werkt dat heel beperkend. Dan maar naar HSBC, volgens hun website voldoe ik niet aan de voorwaarden, want alleen mensen met een Mexicaans paspoort mogen daar een bankrekening openen. En dat heb ik natuurlijk niet.
Een vriendelijke mevrouw staat me te woord. Ze spreekt langzaam en duidelijk en het gesprek is begrijpbaar voor me. Het is nu heel druk, mag ze een kopie maken van alle benodigde papieren? Als ik dan morgen om 10 uur terugkom staat bijna alles al in het systeem en verwerken ze het verder en kan ik het contract tekenen. Ze maalt niet om de ID kaart van de huiseigenaar, het boeit haar helemaal niet dat ik een tijdelijke ben, als ik het maar niet erg vind om morgen terug te komen.
De volgende dag loop ik na ruim anderhalf uur naast de cliëntenadviseur gezeten te hebben, met een nieuwe Visa debitcard de bank uit. Ik heb een betaalrekening, een spaarrekening een gratis telefoonverzekering en mijn eerste storting is een feit. Mobiel internet is geïnstalleerd en Movil Token ook, zodat ik kan inloggen op de website via de laptop. Het duurt alleen vijf werkdagen voordat een en ander geactiveerd is. Ik hoop dat dat vijf westerse werkdagen zijn en geen vijf Mexicaanse werkdagen.