Els ging op haar 53ste voor het eerst alleen backpacken in Azië

Dat backpacken niet enkel is weggelegd voor de jeugd, bewees Els de Vries toen ze op haar 53ste voor het eerst in haar leven op het vliegtuig stapte, om in haar uppie te gaan backpacken in Azië.

Bij een backpacker denk je toch al gauw aan een jonge knul of meid die net van school komt en iets van de wereld wil zien voor ze aan de volgende stap in hun leven beginnen. Dat in je eentje met een rugzak op je rug avonturen beleven niet enkel is weggelegd voor de jeugd, bewees Els de Vries toen ze vier jaar geleden op haar 53ste voor het eerst in haar leven op het vliegtuig stapte, om in haar uppie te gaan backpacken in Azië.

Jankend door de douane

Mensen die besluiten om alles (tijdelijk) achter zich te laten om te gaan backpacken hebben daar vaak een reden voor. Jongeren kiezen er dikwijls voor om op ontdekkingsreis te gaan omdat ze niet goed weten wat voor opleiding ze willen gaan doen of wat voor beroep ze ambiëren. Of ze willen al hun verplichtingen nog even iets langer uitstellen en lekker vrij zijn. Ook Els besloot te gaan backpacken op een moment dat ze eigenlijk niet zo goed wist hoe het verder moest.

“Ik zat er helemaal doorheen toen ik op een ochtend bedacht in mijn uppie te gaan backpacken. Ik had een scheiding achter de rug, gevolgd door een onmogelijke liefde waardoor ik zwaar liefdesverdriet had en helemaal niet lekker in mijn vel zat. Mijn moeder vroeg nog of ik niet gewoon met een groep kon gaan. Maar ik was vastbesloten om het alleen te doen. Dus daar ging ik, met de 35 jaar oude rugzak van mijn zus waar de stickers van haar reizen nog op zaten. Twee vriendinnen zwaaiden mij uit op het vliegveld en ik ging jankend door de douane. Het was een enorme stap uit mijn comfortzone om zomaar alleen in het vliegtuig te stappen.”

“Ik had hun moeder kunnen zijn”

“Via Curaçao vloog ik naar Bangkok en ging vanaf het vliegveld met een taxi naar mijn hostel. Van tevoren maakte ik mij vooral zorgen of ik wel geaccepteerd zou worden en aansluiting zou vinden bij andere backpackers. Met mijn leeftijd had ik immers van de meesten hun moeder kunnen zijn. Maar dat had helemaal niet gehoeven, want het ging eigenlijk helemaal vanzelf. Voor ik wegging had ik een GoPro gekocht, maar nog geen tijd gehad om uit te pluizen hoe zo’n ding nou werkt. Aan een jonge knul in het hostel vroeg ik of hij mij daarbij kon helpen, waarna we iets gingen eten in de stad. Nou ben ik vrij spontaan van mezelf, maar het werd mij al gauw duidelijk dat het op reis helemaal niet belangrijk is hoe oud je bent. Als je leuk bent dan ben je gewoon leuk, of je nou twintig bent of vijftig. Ik heb in de twee maanden dat ik op reis was maar één avond alleen gegeten.”

Drie soorten backpackers

“Het werd mij ook al snel duidelijk dat je backpackers grofweg kunt verdelen in drie groepen; de mensen die voornamelijk op reis zijn om zoveel mogelijk te feesten, de mensen die iets van de wereld willen zien en dat het liefst helemaal alleen doen, en de mensen die de wereld willen ontdekken samen met andere mensen die de wereld willen ontdekken. Tot die laatste groep tel ik mijzelf. Het ging allemaal heel erg vanzelf. Je sluit steeds heel vrijblijvend aan bij een groepje waar je iets mee gaat ondernemen. Ben je het zat dan ga je iets anders doen. Ik heb zoveel lieve en interessante mensen ontmoet. Het werkt heel bevrijdend als leeftijd er niet toe doet, maar het gaat om de klik die je hebt met iemand.”

Met dertien man op een slaapzaal in stapelbedden

“De echte backpacker probeert met zo weinig mogelijk geld zo lang mogelijk op reis te blijven. Omdat ik iets meer geld te spenderen had dan de gemiddelde backpacker en ook maar twee maanden wegbleef koos ik er wel voor om iets luxer te leven. Ik sliep bijvoorbeeld in de betere hostels en ging lekker uit eten. Maar ik heb wel steeds alleen in de dorms geslapen. De eerste nachten in een kleinere slaapzaal waarbij je in een soort bedstee lag met een gordijntje voor een beetje privacy. Maar ook wel op een slaapzaak met dertien mensen in stapelbedden. Ik koos dus bewust wel nog steeds voor low budget, ondanks mij iets ruimere budget.”

 

Eat, Pray, Love en de kunst van het nietsdoen

“Ik heb zoveel mooie dingen gezien en meegemaakt tijdens het reizen. Voor ik vertrok had ik de film Eat, Pray, Love met Julia Roberts gekeken. Je neemt jezelf mee als je weggaat, maar ondanks dat mijn verdriet niet gelijk over was, zit je in zo’n andere vibe en doe je zoveel nieuwe dingen; een stilteretraite volgen bij de Boeddhistische monniken, naar Laos en Chiang Mai, veel te pittige curry eten met de locals. Ik heb scooter gereden met Engelsen, diepe gesprekken over het leven gevoerd met moslimmannen in Maleisië en ben in contact gekomen met mensen uit alle uithoeken van de wereld. Je neemt daar ook echt de tijd voor. Maar het gaat ook heel erg over de kunst van het nietsdoen. Dat heb ik daar echt ervaren, dat dat gewoon mag; niks doen!”

 

“De wereld is onbeschrijflijk mooi”

“Dat ik in mijn eentje op reis ben gegaan heeft mij heel veel gebracht en ik sta er anders door in het leven. Het backpacken heeft me geleerd dat je cultuur niet uitmaakt, dat je leeftijd niet uitmaakt, dat er zoveel lieve mensen zijn en dat de wereld onbeschrijflijk mooi is. Het voordeel van alleen op reis gaan is dat je je jong en vrij voelt en met niemand rekening hoeft te houden. In twee maanden heb ik maar een mindere dag gehad, nadat ik een nacht niet had geslapen in de nachttrein en aankwam op mijn bestemming waar het koud was. Toen had ik heel even een moment dat ik naar huis wilde. Maar ik heb me nooit ongemakkelijk of onveilig genoemd.”

Sta open voor alles en iedereen

Voor vijftigplussers voor wie alleen backpacken, net als voor Els destijds, een hele grote stap is heeft ze maar één advies. “Gewoon doen! Plan alleen de eerste twee nachten in een hostel dat goede reviews heeft en schoon is. En kijk daarna gewoon wat er op je pad komt. Go with the flow en sta open voor iedereen. Het ergste wat er kan gebeuren is dat je het niet leuk vindt. Maar dan kun je altijd terug, of verder reizen. Het brengt je zoveel meer dan een ‘gewone’ vakantie.”