Chocola bestaat bijna al sinds mensenheugenis. Het is een liefdesdrank, het troost, het streelt en raakt je in hart en ziel. Je kunt erbij ontspannen en de smaak zal je verwarmen.
Het bestaat in allerlei vormen en het spreekt tot je fantasie. Het smelt en doet je smelten. Je kunt ermee koken en bakken. Verwerken in toetjes en zelfs vleesgerechten. Wit, donker en melk. Met vulling van noten, vloeibaar, stoer met chili en met zout als de zee.
Verwarmen
Bij vele traditionele feestdagen zoals Pasen met de eitjes, kerstmis met klokjes en kransen en Sinterklaas met letters, zo worden we verleid en gevuld. In vele steden over de wereld zijn er hele winkels in het teken van chocola. Ambachtelijk gemaakte schoonheden, die mijn smaakpapillen beroeren. Ik wordt meegevoerd naar plaatsen in mijn fantasie en voel mij omarmd en verwarmd door de smaak, die verder binnendringt dan welk ander gerecht in de voedselketen. Er zijn vele vormen waarin het zich aandient. Wie kent bijvoorbeeld niet de simpele koetjesreep. Die hoort er gewoon bij al is het alleen maar omdat het zo oer Hollands is. Met chocola heeft het echter niet veel te maken.
Verbinden
Chocola verbindt al eeuwen mensen met elkaar. De Romeinen dronken de liefdesdrank en geliefden geven elkaar bonbons en andere zoetigheden omhuld met een laagje. De Belgische chocolade bonbons en Leonidas bonbons. Hoe heerlijk allemaal. Zwitserland schijnt het chocoladeland bij uitstek te zijn. Maar voordat ik verval in alles te benoemen vervolg ik mijn chocoladereis.
De Sint brengt de letters en door de tijden heen ondergingen deze de aanpassing die paste bij de veranderde smaak. Er werden hazelnoten en amandelen aan toegevoegd. Karamel en zeezout. Sinaasappel en koekjes erdoor. De aloude chocoladekoekjes van een bekend Hollands koekjesmerk waren immens populair. Wij Nederlanders vonden de vlokken en hagelslag uit om de boterham te versieren en als kind ging ik op zoek naar de grootste vlok en brok in het bekende pak.
Soldaten droegen chocola in hun bepakking. Waar het de functie had van voedzaam te zijn werd het ook gebruikt om de meisjes te versieren en verleiden. Bergbeklimmers gebruikten het voor extra energie op grote hoogtes. Mij kun je wakker maken voor een gevuld stuk chocolade met praline. Het water loopt mij in de mond als ik denk aan de kattentongen van mijn moeder. De chocolade batons van de banketbakker uit mijn jeugd. Kwaliteitschocolade. Chocoladeboontjes smeltend op mijn tong.
Charles Dickens
Ik heb er blijkbaar een neus voor. Zo liep ik de eerste winter na mijn verhuizing met een vriendin, die op bezoek was, door het mooie Buren. Achter mijn hofje om de hoek was een uithangbord wat de aandacht trok. Niet eens door wat erop stond in eerste instantie, maar omdat het zo uit een Dickens verhaal kon komen. Piepend bewegend in de wind en een laagje sneeuw op de stalen omlijsting. We liepen erop af en door het venster heen vergaapten wij ons aan de prachtigste chocolade voorstellingen. Dit vroeg om nader onderzoek. Echt heus niet om ons te buiten te gaan aan zoetigheden. We keken elkaar aan en eensgezind omvatten wij de mooie deurklink. De vriendelijke bel klingelde en we stonden binnen. Er was teveel om op te noemen.
Anna en Willem
Nu moet je weten dat Buren een connectie heeft met het koningshuis. Anna van Egmond woonde er en Willem van Oranje werd verliefd op haar. Zij verbonden zich met elkaar en hun dochter Maria stichtte het weeshuis in de straat waar ik woon. Ik benoem dit omdat in dit winkeltje hun beeltenissen in chocolade te vinden zijn. Prachtig op een chocolade plakkaat.
In vervoering
Sinds vorig jaar is het winkeltje verhuisd naar om de hoek. Er is een aanvulling bij gekomen. Gezellige tafeltjes met een heerlijke sfeer. Alles ruikt naar chocolade en de perfectie van een kop warme koffie vermengd met chocolade maakt mij stil. Daar is echt wat voor nodig. Het ontspant en brengt mij in vervoering. Grote prachtige bonbons erbij. Per stuk verkocht. Een schoentje met prachtige kleuren, zo echt alsof je er zo mee op pad kunt. Tasjes en bloemen en horloges, flesjes bier met etiket. Likeur voor in de koffie of puur. Verzin het maar en je vindt het er.
Toveren
Kiezen is het moeilijkst. Voor mij althans. Deze chocolade kun je niet vluchtig naar binnen werken. Het is te ambachtelijk om achteloos op te eten. Veel kun je er ook niet van eten, dus kies met aandacht en koop iets om mee te nemen. Ik verdeel mijn aandacht tussen de verschillende etablissementen in mooi Buren. Allemaal anders en allemaal gezellig. Ieder met eigen karakter voor andere momenten. Echter deze plek blijft een extra dimensie houden door de presentatie van al die mooie producten, Het is net of loop je door een museum. Ik geniet en neem nog een koffie van de Barista, die tovert met bonen en ze mengt om de perfecte smaak te creëren. Dan ga ik op huis aan en in mijn zak zit een verpakte bonbon. Voor straks.
Foto: Tasjes, schoenen en horloges van chocolade