Vorige week konden we genieten van de lekkere schoenlapperstaart. Een recept met een verhaal, uit het kookboekje van Samen dementievriendelijk. Vandaag laat Tietia ons kennismaken met een overheerlijke fruitige pilaf. Een eerbetoon aan Door, een goede vriendin van vroeger. Je leest hieronder het bijzondere verhaal:
“Door was mijn op één na beste vriendin. Toen we negentien waren leerden we elkaar kennen. Haar verkering (later haar man en nog weer later haar ex), was de beste vriend van mijn verkering (later mijn man en nog weer later mijn ex). Ik was zo blij met Door! Want de rits onnozele scharrels waar haar vriend vóór haar mee aan kwam zetten, daar had ik helemaal niets mee. En toch werd er elke keer van mij verwacht dat ik leuk deed met die troela’s. Maar met Door had ik een dikke klik. Met haar kon ik lachen en mooie gesprekken voeren. We trokken veel met zijn vieren op en hadden veel lol. Eén van de dingen die Door en ik beide leuk vonden was koken en we wisselden vaak recepten uit of vroegen elkaar om raad over hoe bepaalde gerechten te bereiden. Regelmatig aten we, samen met onze mannen, bij elkaar en de ene keer kookte ik en de andere keer kookte Door.
Onze levens liepen bijna synchroon. We trouwden beide met onze verkeringen en kregen ongeveer in dezelfde tijd kinderen. We kochten in dezelfde straat een huis, een paar huizen bij elkaar vandaan. Door werd een echte hartsvriendin; we deelden alles met elkaar. Ik kon altijd bij haar terecht en zij bij mij. En Door was wijs, ze wist altijd raad en was positief en optimistisch. Negatief heb ik haar nooit gezien. Ze had een heel groot hart voor mens en dier. Een liever mens kende ik niet. Helaas verloor ik haar. Ik raakte gescheiden en Door had geweten van de ontrouw van mijn man (waar ik niets van wist). Ze heeft me dat niet durven vertellen, omdat onze mannen beste vrienden waren. Hoewel ik me afgevraagd heb of het anders had gekund, heb ik het haar nooit kwalijk genomen. Ik wist dat ze geprobeerd had iedereen te beschermen, want zo was ze. En toch veranderde onze vriendschap er door. Na mijn scheiding ben ik nog een paar keer uit eten geweest met Door, maar het vanzelfsprekende, zorgeloze was uit onze relatie verdwenen. Door verhuisde en raakte later ook gescheiden. We verloren elkaar uit het oog.
Via mijn kinderen, die het van hun vader vernamen, hoorde ik nog wel eens iets over haar. Dat ze na haar scheiding opnieuw de liefde vond en dat het goed met haar ging. Daar was ik blij om. Ik heb haar heel erg gemist en dacht nog vaak aan haar. Aan de mooie jaren die we samen beleefd hadden en de warme vriendschap die we hadden. Soms had ik wel eens de behoefte om haar op te zoeken, zodat we het nog eens over vroeger konden hebben. Maar iets hield me tegen om weer contact te zoeken. En toen hoorde ik van de kinderen dat Door ernstig ziek was. En nog weer later dat ze niet meer beter werd. Ik wist dat als ik nog een keer met Door wilde spreken, ik op moest schieten. Als ze me tenminste wilde ontvangen.
Voordat ik echter iets met haar af kon spreken overleed ze. Nog heb ik er spijt van dat ik niet meer met haar heb kunnen praten. Tijdens haar begrafenis drukte ik haar ‘nieuwe man’ de hand. Hij zei “Ben jij nu Tietia? Wat fijn om je te ontmoeten. Ik heb zoveel mooie verhalen over je gehoord van Door”. Dat deed me zo goed! Blijkbaar koesterde Door ons gezamenlijk verleden net zoals ik dat deed. Na Door’s overlijden ben ik nog een paar keer naar haar graf geweest en heb ik in gedachten met haar gesproken. Over vroeger, over de goeie ouwe tijd. En ik weet nu dat het goed is tussen Door en mij.
Als een soort eerbetoon aan deze lieve vriendin, deel ik haar recept van een pilaf met jullie. Ze zei dat ze het recept destijds van een echte Italiaan gekregen had. Dus het is een Italiaanse pilaf, maar voor mij is het natuurlijk Door’s Pilaf.
Nodig voor 4 personen (voor 2 personen de helft van alles nemen)
- een pond gekruid gehakt (ik gebruik altijd half om half)
- 3 gesnipperde tenen knoflook
- een dikke gesnipperde ui
- een groot blik perziken op lichte siroop, perziken gesneden in blokjes en ook de siroop gebruiken
- 3 blikjes tomatenpuree
- ketjap manis
- sambal
- 2 theelepels tijm
- zout en peper naar smaak
- olijfolie
- rijst
Voor de frisse salade
- halve krop sla in reepjes of stukjes
- banaan in plakjes
- groene appel in stukjes
- olie, azijn, snufje zout, cayenne peper
Bereiding
Het gehakt rul bakken in een hapjes pan, tegelijk met de ui. Als de ui glazig is en het gehakt gaar en lichtbruin, de knoflook er bij roeren en een minuutje zachtjes meebakken. Dan de drie blikjes tomaten puree en een dikke theelepel sambal er bij doen en droog een minuutje zachtjes meebakken. Afblussen met een flinke scheut ketjap en daarna het sap van de perziken. Nog een half blik water er bij en de blokjes perzik er door roeren. De saus moet lekker lobbig zijn. Dan wat zout en peper naar smaak en de twee theelepels tijm. En dan alles een paar minuutjes laten pruttelen.
Door maakte er bovenstaande salade bij en die past er vanwege het frisse en fruitige karakter prima bij. Deze Pilaf eten wij met rijst en hij staat nog vaak bij ons op tafel. Heerlijk!
Smakelijk eten!