12 januari 1979: oprichting kindertelefoon

Als 50+'er kunnen we er geen gebruik meer van maken, maar heb jij in je jeugd ooit gebeld? De kindertelefoon.

Weet jij het nog?

Kinderen roepen het wel eens gekscherend tegen hun ouders. ‘Als je zo stom doet dan bel ik de kindertelefoon!’ Maar het heeft natuurlijk nooit een grappige reden als er echt gebeld wordt. Op 12 januari 1979 richtte een groepje hulpverleners de Kindertelefoon op vanuit een zolderkamer in Amsterdam.

Het was dat jaar het Internationale Jaar van het Kind. Sindsdien is de hulplijn een begrip in ons land en wordt er veel gebruik van gemaakt. In 2016 was er 242.355 keer contact. De onderwerpen zijn al jaren hetzelfde. Op nummer 1 staat Pesten en verder wordt er veel gebeld over Relaties en Seksualiteit, Thuis en Familie, Mishandeling en Scheiding. Kleine en grote problemen in het leven van kinderen en jongeren kunnen anoniem besproken worden.

De gratis hulplijn is er net zo goed voor de vraag hoe je een leuke jongen verkering vraagt als voor een melding van geweld. Er zijn meer dan zeshonderd vrijwilligers die heel goed kunnen luisteren en uitgebreide cursussen hebben gevolgd om hun werk te kunnen doen. Het contact is altijd anoniem en zonder tussenkomst van een volwassene. Alleen als een kind er zelf om vraagt wordt er contact gezocht met andere instanties zoals bijvoorbeeld Veilig Thuis.

Wist je dat:

.. het gratis telefoonnummer van de kindertelefoon sinds kort 116-111 is? Het is nu een speciaal Internationaal nummer voor hulp aan kinderen

.. er op de telefoonrekening niet staat dat er met de kindertelefoon is gebeld? Vertrouwelijkheid staat voorop

.. er sinds 2008 ook gechat kan worden en dat kinderen dat steeds vaker doen?

.. er soms ook ouders bellen omdat ze een vraag hebben over de opvoeding van hun kind?

.. de gemiddelde leeftijd van de kinderen die contact opnamen in 2016 veertien jaar was?

.. er door de vrijwilligers ook gastlessen worden gegeven op scholen?