Regen en heel veel zeewier in Mexico 

Digitale nomade Jeanette verblijft momenteel in Playa del Carmen (Mexico), maar genieten van het strand ho maar, een heuse zeewierplaag, regen en vonken uit de douchekop maken dit onmogelijk. Lees al haar avonturen bij 50+!

Jeanette Slagt besloot om op 53-jarige leeftijd opnieuw te beginnen als digitale nomade. Hierdoor heeft ze een compleet nieuwe manier van gepensioneerd leven neergezet.

In 2015 heeft ze vrijwel alles verkocht wat ze bezat. Ze was werkeloos, had een start gemaakt met een eigen bedrijf, maar helaas lukte het concept niet in Nederland. Ze besloot om ‘tering naar de nering’ te zetten: oftewel haar uitgaven af te stemmen op haar inkomsten. En waar kon ze dat beter doen dan in een land waar het levensonderhoud goedkoop is? Dus boekte ze een ticket naar de Filipijnen en verhuisde. Momenteel verblijft ze in Mexico.

Jeanette heeft al heel wat geschreven  voor 50+. Geniet mee van haar avonturen en haar kijk op het leven na je vijftigste. Vorige week kon je bijvoorbeeld lezen over hoe blij ze was dat ze eindelijk even ‘alleen’ kan wonen in Mexico.

Regen en heel veel zeewier in Mexico

Het is warm in Mexico, heel erg warm, ik lees in de krant dat net als in de Filipijnen, het niet eerder zo warm is geweest. De zon brand genadeloos en iedereen zucht en puft. Hoge luchtvochtigheid en hoge temperaturen doet iets met je lichaam en je geest. Je moet echt heel veel drinken, liters. Want je zweet ook heel veel. Je huid voelt altijd klam en vochtig en er ligt een glimmend laagje over je armen en gezicht. En als je beweegt loopt het gewoon in straaltjes over je lijf. Alle kleren zijn altijd nat en klam en na een wandeling zelfs drijfnat.

Vandaag ook, maar dan van de regen. En met regen komen muskieten, maar dat is van latere zorg. Eerst genieten van het het feit dat het heel even afkoelt. Ramen en deuren tegen elkaar open en gewoon in de regen staan die als een dicht gordijn naar beneden komt. In buien, niet non stop, en als tussendoor de zon schijnt is het plakkerig benauwd. Maar koeler zeker weten!

Ik las in de krant dat het gemiddeld tussen de 35 en 40 graden is hier in Playa del Carmen, dat is nog niet eens zo warm als in de Filipijnen waar het kwik regelmatig boven de 40 uitkwam en op een eiland onlangs zelfs 52 graden werd gemeten. Bizar eigenlijk.

Ik vraag me af of dat nu de opwarming van de aarde is. Als dat zo door gaat kunnen we misschien over een paar jaar niet eens meer naar buiten, omdat het te heet is. Hangen we allemaal voor onze air-con af te koelen en is een favoriete plek om te zitten met een drankje in de koelkast in plaats van op een terras.

Vonken uit de douchekop

Terwijl ik dit typ klettert de regen naar beneden. Er is een meneer mijn badkamer aan het repareren, gisteren kwam er een vonk uit mijn douche, doodeng. In Mexico hebben de meeste huizen een geiser, maar hier in deze studio heb ik een elektrische douchekop. Het verwarmingselement zit dus in de douchekop. Ik vind het doodeng. Ik heb altijd geleerd dat water en stroom bij elkaar weg moeten blijven.

Toen gisteren die vonk eruit kwam met een bescheiden knalletje was ik bijna bang om dat ding dicht te draaien. Ook begaf het doorspoel-knopje van het toilet het. Dus ik spoelde door met een emmer. En nu heb ik dus een klus-meneer. Hij schiet niet erg op, ik hoor hem rommelen, hij is al een uurtje bezig als hij wegloopt met iets in zijn handen, ik kan niet zien of het de douchekop is of een toiletpot onderdeel. Het maakt ook niet zoveel uit, als het maar gerepareerd wordt, zodat ik weer kan douchen zonder mijzelf te elektrocuteren.

Als de klusman klaar is ga ik even boodschappen doen. Aangezien de regen in buien komt kan ik prima tussen de buien door even naar de supermarkt om de hoek. Het leven in Playa del Carmen in mijn eigen studio bevalt me goed. Het is een prettig wijkje, ik ben vaak op het dakterras en ik vind het een leuke plek, lekker rustig ook. Ik kan hier wel twee maanden wonen. Hopelijk is dan mijn verblijfsvergunning eindelijk klaar en kan ik op reis. Gisteren heb ik een koffiehuisje gevonden waar ze heerlijk chocoladegebak serveren met een goede cappuccino erbij. Omgerekend is de prijs 3,50 euro niet heel goedkoop, maar wel lekker.

Zeewier scheppen

Ik ben benieuwd hoe het strand er nu bijligt met die regen en al dat zeewier. De regering beloofd steeds dat het opgeruimd wordt, maar veel verder dan een tractor voor het hele strand en een vrachtwagen komen ze niet. En de lokale overheid organiseert opruim-dagen. Er is een hashtag op twitter “samen tegen Sargassum” en de bevolking wordt geacht hun vrije dag op te offeren om te komen zeewier scheppen.

Van wat ik gezien heb is het gruwelijk zwaar werk. Er gaan spotprentjes rond op het internet waarbij een dikke grote hoteleigenaar tegen een kleine Mexicaan zegt: jij komt mijn strand opruimen, en dan piept de kleine Mexicaan terug: ja maar meneer, ik mag toch niet op uw strand komen? Dat is het controversiële van het hele verhaal, er is hier publiek strand en resort strand en je mag niet gratis op het resort strand. Dus de kleine stukjes die overblijven voor de Mexicaan roepen nogal wat weerstand op tegen het massatoerisme. Nu, met de zeewier-plaag mag opeens de plaatselijke bevolking wel op het resort strand, als gratis arbeider.

Ik heb erg uitgekeken naar mijn tijd in Playa del Carmen, zes blokken lopen naar het strand in plaats van anderhalf uur met de bus, maar nu is er geen strand, alleen een stinkende berg bruingroen spul wat ligt te rotten. Jammer hoor dat een mooie toeristenplek er zo’n last van heeft. Het is niet alleen in Mexico, maar ook in Amerika, in de staat Florida en op andere eilanden in het Caribisch gebied. Alles wat in de wind en stroom richting van dit opgewarmde water vol zeewier ligt gaat gebukt onder tonnen aanspoelend sargassum.

De laatste keer dat ik op het strand was lag het bijna kniehoog. En de eerste 20 meter in zee is een grote groentesoep, het water ziet er vies uit zo’n dikke laag drijft er op. Ik ga af en toe hoopvol kijken of het al verbeterd is, maar helaas, het lijkt een eindeloos gebeuren. Des te meer hoop ik op een snelle afhandeling van mijn verblijfsvergunning dan kan ik weg, reizen, ontdekken.

De zon is weer terug en de regen lijkt gestopt, mijn klus-meneer is ook terug, met een collega. Samen duiken ze de douche in. Het is de douchekop die vervangen moet worden, dat enge ding dus. Ik hoop echt dat ze hem goed installeren, maar mocht u niets meer van mij horen…