Jeanette vertelt hoe het is na de staaroperatie

Jeanette Slagt besloot om op 53-jarige leeftijd opnieuw te beginnen als digitale nomade. Hierdoor heeft ze een compleet nieuwe manier van gepensioneerd leven neergezet.

In 2015 heeft ze vrijwel alles verkocht wat ze bezat. Ze was werkeloos, had een start gemaakt met een eigen bedrijf, maar helaas lukte het concept niet in Nederland. Ze besloot om ‘tering naar de nering’ te zetten: oftewel haar uitgaven af te stemmen op haar inkomsten. En waar kon ze dat beter doen dan in een land waar het levensonderhoud goedkoop is?

Dus boekte ze een ticket naar de Filipijnen en verhuisde. Momenteel verblijft ze in Mexico en heeft Jeanette al heel wat geschreven  voor 50+. Geniet mee van haar avonturen en haar kijk op het leven na je vijftigste. Vorige week vertelde ze deel 1 over haar staaroperatie.

De staaroperatie (deel twee)

Als ik de volgende dag wakker wordt na een nacht van elke vier uur een druppel in  mijn oog is de wereld anders. Ik merkte het al een beetje in de nacht, maar ik was te moe om er echt voor te gaan zitten. In de vroege ochtend zag ik dat mijn oogbol weer op zijn plek zat en de wereld was weer recht. Het wazige was bijna weg en ik zag helder. En scherp!

Mijn rechteroog, het oog wat nog behandelt moet worden heeft een gelige gloed, mijn “nieuwe oog” ziet helder, wit, en alles is heel duidelijk. Nu al, terwijl de lens nog aan het settelen is en mijn oog en hersenen nog aan het kalibreren zijn. Ik ben tevreden en ik kan niet wachten op mijn vervolgafspraak. De twee ogen vechten een beetje om voorrang en soms is mijn beeld van de wereld raar, gelig met hier en daar een heel witte accenten. In de hoek van mijn oog flitst af en toe licht, dat is mijn lens die licht reflecteert weet ik. Het is net als een harde contact lens die je dan ‘ziet zakken’.

Tijd voor de controle

Ik heb nog contactlenzen, voor als ik ga snorkelen. Ik besluit te testen hoe het is als ik in mijn rechteroog een contactlens doe. De wereld om mij heen is dan scherp en duidelijk. Maar lezen is een drama, terwijl ik zonder die lens in beter kan lezen, ook met mijn linkeroog. Dat is vreemd. Ik vergroot het lettertype van mijn laptop, zodat ik het wel kan zien en pruttel door het begin van de dag. Douchen met een oog dicht en weer druppelen. Daarna is het tijd om voor de controle te gaan.

Buiten lopen is toch wel anders dan lekker binnen de veiligheid van je huis. Ik ben er wat onwennig onder. Het felle licht doet ondanks de zwarte bril, pijn aan mijn ogen. Ik hou een taxi aan en als deze over de snelweg zoeft en ik met mijn goede oog kijk merk ik pas hoe weinig ik zag voor de operatie. Wat een kluns moet ik dan op de weg zijn geweest tijdens de motortochten door de Filipijnen. Ik zie nu zoveel meer. Eigenlijk heb ik een heel nieuwe kijk op mijn leven van het afgelopen jaar.

Nieuwsgierige blikken

De dokter is uiterst tevreden als ik de volle wachtkamer uitloop zijn kantoor in. Hij begroet me enthousiast. De man is echt een persoon die plezier uit zijn werk haalt, dat straalt hij uit. Wat een resultaat Jeanette en dat zo snel na de operatie, geweldig! Ik ben ook blij, want ik zie het, hij leest alleen maar cijfertjes. Ik mag over drie weken terugkomen en de volgende operatie dag wordt afgesproken. De wachtkamer zit vol Mexicanen met zwarte brillen en bendes familieleden, allemaal mee, kletsen en zich overal mee bemoeien. Nieuwsgierig word ik aangekeken en nagestaard, maar ik negeer het een beetje. Ik ben moe. Heel erg moe. Ik maak een afspraak en loop naar buiten.

Uitgeput

Frisse lucht! Als ik thuiskom ga ik slapen. De opgebroken nacht en alle spanning en ook de operatie zelf en de verkoudheid tellen op. Ik mag vijftien dagen lang elke vier uur een druppel in mijn oog doen. Gelukkig nu alleen nog maar overdag. Ik mag niet roken, drinken, niezen, hoesten, persen, bukken of tillen. Oftewel, geen buitensporige kracht op mijn oog zetten. Ik knijp de hele dag in mijn neus om het niezen tegen te houden wat bij mijn verkoudheid hoort. Om negen uur in de avond na mijn laatste druppeltje, val ik uitgeput in slaap en slaap de hele nacht tot vijf uur in de ochtend. Ik ben fris wakker, ga lekker douchen en drink koffie. Mijn oog is bloeddoorlopen. Er zit een blauwe plek onder mijn oog, maar de pijn bij het naar links en rechts kijken is aardig weg. Ik draag buiten mijn nieuwe zonnebril en als ik thuis ben mijn beschermbril. Elke vier uur gaat de wekker van mijn telefoon. Handen goed wassen, antibacteriële lotion als extraatje en dan een druppel. Even lekker liggen, niets doen, uitrusten.

Heldere kijk

Het gaat al veel beter dan de dag ervoor en ik verbaas me over het herstel en over het wonder van de hedendaagse technologie. Dat je zomaar iets menselijks kunt vervangen voor een stukje op maat gemaakt kunststof wat dan dat kleine onderdeel van het menselijk lichaam vervangt. De kunststof lens is de derde kunststof vervanging in mijn lichaam. Jaren geleden kreeg ik ook al nieuwe gehoorbeentjes, omdat ik doof geworden was. Otosclerose. En dan nu de lenzen.

Ik kijk uit naar de volgende operatie, want dan kan ik het totale effect beoordelen en weet ik ook of ik echt een leesbril nodig heb. Voorlopig kijk is wat verward naar de wereld om mij heen, voor het eerst sinds ik vier jaar ben, zonder bril. Ik heb weer een “heldere kijk” op het leven.*grijns* Ik ben een blij ei!

Deel dit artikel

Full 2
Culinaire routes
De leukste restaurants, de meest verfijnde smaken, de eerlijkste gerechten.
Full 2
Full 2
Fiets, wandel- en vaarroutes
Kom lekker in beweging en loop of fiets een mooie route!
Full 2
Full 2
Er op uit
Nederland is veelzijdiger dan je denkt. Laat het dagelijkse leven even achter je en geniet!
Full 2
Full 2
Schrijf mee
Vertel jij graag mooie verhalen? Schrijf dan mee met de redactie van 50+
Full 2
previous arrow
next arrow
Scroll naar boven
Scroll naar top