Het was er al voor de Airbnb-formule: huizenruil. En het nam een enorme vlucht met de ontwikkeling van het internet. Het werkt als volgt: voor een jaarlijkse bijdrage word je member van een organisatie die jouw eigen huis op een site plaatst waar al duizenden huizenfoto’s en beschrijvingen op staan. Wereldwijd. Vervolgens mag jij als member contact zoeken met een van de andere huiseigenaren en proberen of een vakantieruil mogelijk is. Zij in jullie huis en jullie op reis naar hun huis. Je spreekt een geschikte tijd en tijdsduur af en legt iets uit over waar ze de sleutel kunnen vinden. Of iemand uit je kennissenkring speelt bij aankomst even voor butler en poef! Gratis vakantie! In elk geval de accommodatie en die vormt vaak al een enorme hap uit het vakantiebudget.
Weg van huis maar alles bij de hand!
Het wordt nog veel mooier. Goed uitgeslapen in het nieuwe (vakantie)huis heb je ineens pantoffels aan de rand van je bed staan. Die doe je aan en zo slof je naar beneden om te kijken hoe de koffie er gemaakt kan worden. Ligt er een dagblad op de deurmat! Dat is dan drie weken gratis krant lezen. Je vergeet niet de kat te eten te geven want je hebt er wel ineens een huisdier bij. Die dag wil je met kinderen het grote bos verkennen en dat kan op de fiets. Die hoef je niet te huren, vier fietsen beschikbaar in je tijdelijke schuur. Met het avondeten wordt de biefstuk wel heel lekker door al die kruiden die je in de kastjes vindt. En dan voer je het wachtwoord van je nieuwe computer in (die van de huiseigenaren, dus) en surft even, op zoek naar wat de dag van morgen kan brengen.
Krakend huis met lek dak in het vooruitzicht? Echt niet
Huizenruil, er zitten veel voordelen aan. Toch doen nog steeds vaak mensen mee die aardig bij kas zitten. Die wat doorgeleerd hebben. Die een optrekje soms hebben waar je u tegen kan zeggen. Een Engelse villa met eigen tenniscourt. Een Californisch optrekje met uitzicht op zee. Een vrijstaand Zweeds huis op het Deense Bornholm met eigen duinpad naar het strand. Een rijtjeshuis met kleine tuin maar dan wel in het tiende arrondissement van Parijs.
Afspraken maken en bijzondere spullen opbergen
Toch twijfelen nogal wat mensen als ze van huizenruil horen. Wat als mijn antiek kapotgaat. Of die mooie glazen vazen breken. Of dat het een puinhoop is als ik terugkeer. Dat zijn logische overdenkingen. Maar je kunt een ruimte in je huis afsluiten nadat je er privé-spulletjes en zaken waar je echt aan hecht even in opbergt. Ervaringen van huizenruilers wijzen uit dat er gemiddeld anderhalf wijnglas en een aardewerken mok breekt. Is er iets meer aan de hand, dan kun je je verzekering inschakelen. Verreweg de meeste huizenruilers doen ook echt wel een grondige eindreiniging; ze verwachten dat van jou ook. Eigenlijk spreek je hier over een soort mondeling contract op basis van vertrouwen.
Flexibele huizenruil
Maar wat nu als jij twee maanden naar Portugal wilt en iedereen waarmee je contact maakt voor een huizenruilsuggestie kan niet langer dan een maand van huis? Dan maak je gewoon twee afspraken die naadloos op elkaar volgen. Kom jij in Lissabon en Coïmbra terecht en twee families maken dan aansluitend gebruik van jouw huis. Huizenruil kan dus best flexibel. De besparingen in accommodatiekosten inspireren snel om lid te worden van een huizenruilorganisatie. Een maand naar Japan met z’n vieren kost snel € 200 aan hotelkamers. Per dag! Dat is dan qua accommodatie toch € 6000. Zo laat je je eigen huis flink voor je verdienen. En je komt dan in Tokyo of Osaka niet in een klinische standaardkamer terecht maar in een sfeervol ingericht huis, ver van thuis.
Mitsen en maren zijn vaak psychologische bezwaren
Met een eigen account van ongeveer € 100 – 150 per jaar kun je eindeloos met huizeneigenaren over de hele wereld in onderhandeling gaan over een vakantieruil. Toch zullen er nog mensen zijn die haperen en het niet aangenaam vinden dat anderen in hun bed slapen. Maar wat doe jij als je op vakantie in een hotel of studio gaat slapen? Dan klim je toch ook in een bed dat beslapen is en zelfs door heel veel anderen. Textiel kan in de wasmachine, nietwaar? En het argument dat anderen maar net moeten kunnen reizen als jij dat wilt, telt ook niet zwaar. Je kunt uit zoveel adressen kiezen namelijk dat er altijd wel eentje bij is waarbij de vertrek- en aankomsttijden kunnen matchen. Bovendien zijn er ook genoeg mensen die een tweede huis hebben, dat maakt ruilen nog makkelijker. Met huizenruil moet je eigenlijk een psychologische drempel over. Heb je het een keer gedaan, dan ben je echt verkocht!
