‘Wij gaan op berenjacht!’ Heb jij al een teddybeer voor het raam?

Je ziet ze ineens overal voor de ramen: knuffelberen. Kinderen kunnen in de eigen wijk op berenjacht. Natuurlijk met inachtneming van alle maatregelen omtrent het coronavirus. Ook gezellig voor ouderen om een beer voor het raam te zetten.

Veel ouders hebben er de afgelopen weken een nieuw beroep bij gekregen: thuisonderwijzer(es). Doordat alle scholen dicht zijn, moeten kinderen thuis huiswerkopdrachten doen en zijn papa en mama ineens verantwoordelijk voor hun onderwijs. De grote uitdaging is om het ook nog gewoon leuk met elkaar te hebben.

Een Nederlandse oud-onderwijzeres uit China roept ouders in een Facebookpost op om alleen het broodnodige van kinderen te vragen. “Je hoeft geen schooltje te spelen. Je hoeft je kinderen niet hele dagen educatieve activiteiten aan te bieden.(..) Je mag gewoon moeder zijn van jouw kinderen en er voor ze zijn. Kijk naar je gezin en bepaal wat het is dat jullie samen nodig hebben. (..) En durf vooral alle gevoelens waar deze rare situatie mee gepaard gaat, de ruimte te geven. Vertel ze hoe blij je bent met al deze extra tijd samen. Geef ruimte aan boosheid, aan angst, aan frustratie. Deel eerlijk jouw eigen gevoelens.”  Ze pleit ervoor lichtpuntjes te zoeken en het gezellig te houden. Maar ja, wat moet je nog aan leuke activiteiten verzinnen zonder de coronaregels uit het oog te verliezen als alle spelletjes al gespeeld zijn en iedereen vierkante ogen heeft van het Netflixen?

Overgewaaid uit Australië

De zus van Nina Kempjes woont in Australië en ze hoorde van haar over de succesvolle berenjacht die daar bedacht is. Het idee: als zoveel mogelijk mensen een teddybeer achter het raam plaatsen, kunnen kinderen in hun eigen wijk op berenjacht. Het boek ‘Wij gaan op berenjacht’ van Michael Rosen en Helen Oxenbury uit 1995 is de aanleiding. Het is een ontzettend leuk prentenboek, dat toevallig in mijn boekenkast staat.

Kinderen kunnen nu dus hun eigen berenjacht houden. Volgens de laatste richtlijnen mag er een frisse neus gehaald worden in de eigen omgeving en veel gezinnen gaan iedere dag even naar buiten voor een korte wandeling of een fietstochtje. Na een paar dagen gaat dat wel een beetje vervelen. Dat uitje wordt natuurlijk veel leuker als je onderweg beren kunt zoeken. Natuurlijk moet iedereen zich wel aan de voorschriften houden, het is dus zeker niet de bedoeling om verder te gaan zoeken dan je eigen wijk of stad of in groepen op pad te gaan.

Een kaart met beren

Nina maakte een Facebookpagina aan en een kaart met de locaties van alle beren. Berenjacht werd al snel ook in ons land een groot succes. Er pasten twintigduizend beren op de kaart van Nina en die is  al helemaal vol. Of er nog een tweede kaart komt is nog niet duidelijk. Maar op de Facebookpagina kan iedereen die een beer heeft geplaatst zijn of haar straat doorgeven en wie op jacht wil gaan kan per provincie alle adressen vinden die niet meer op de kaart passen. Zo kunnen ouders een route uitstippelen en op berenjacht gaan.

Ouders blijken enorm creatief te zijn. Er worden afstreepkaarten gemaakt en opdrachten verzonnen per soort beer.

Ook leuk voor ouderen

Ik heb gister in mijn eigen wijk even de proef op de som genomen en had in korte tijd al vier beren gespot. Voor mijn eigen raam zit nu ook een beer te wachten op kinderen die langskomen. Dit idee is niet alleen leuk voor gezinnen, maar zeker ook voor ouderen die de hele dag binnen zitten zonder bezoek. Met een beer voor het raam komt er af en toe iemand langs en dat geeft een beetje reuring: er wordt een foto gemaakt of de kinderen moeten een opdracht doen. En ze zullen zeker ook even terugzwaaien naar degene achter het raam. Zo is de berenjacht voor iedereen leuk!