Tietia’s ‘Alledagjes’ | Pret met een balletje en een bat

Fysiek gezien was ik nog maar een schim van mezelf na 12 jaar de ziekte van Lyme te hebben gehad. Om van mentaal maar niet te spreken. Over dat hele ziekte proces en de zoektocht naar genezing ben ik een boek aan het schrijven. De hoofdstukken zal ik hier op de site publiceren maar daarover later meer.

De Lyme was nu wel uit mijn lichaam verdwenen maar ik kon bijna niets meer en had overal pijn. Daarnaast was ik ook dood-en doodmoe! Zelfs 1 x in de week Nederland in beweging was nu een uitdaging. En meestal had ik een blessure na de tijd. Zover was het dus met me gekomen. ‘Zou een revalidatie traject niet iets voor jou zijn?’ vroeg mijn huisarts. Een revalidatie traject? Daar moest ik serieus over nadenken. Dat klonk voor mij als iets voor mensen die een ernstig ongeluk hebben gehad of met een ernstige lichamelijke beperking hebben. Maar hoe meer ik er over nadacht hoe meer ik enthousiast raakte. En eerlijk is eerlijk, ik had ook nogal een lichamelijke beperking, al had ik nog altijd stille hoop dat het tijdelijk zou zijn. Als ik toch weer een beetje conditie zou hebben en weer eens iets aan sport zou kunnen doen, dacht ik hoopvol. En zo kwam het dat ik in oktober 2021 voor het eerst het revalidatietraject in Beetsterzwaag binnenstapte. Hier zou ik vanaf nu wekelijks 3 ochtenden te vinden zijn.

Mijn fysio daar was E. en hij had een onorthodoxe aanpak; niks geen massages, waar ik met mijn pijnlijke lijf stiekem op gehoopt had, of oefeningen die hij met me ging doen, nee hoor ik moest vanaf week 1 zelf aan de bak. Fitness, zwemmen en zaalsporten stonden er op het programma. En daarnaast je bewust worden van je bewegen en hoe om te gaan met pijn. In week 2 zag ik een tafeltennistafel in de sportzaal staan. Mijn ogen begonnen te glimmen. Tafeltennis! Ik was er altijd al dol op geweest. Toen ik een jaar of 11 was gaf een Belgische prof ons tafeltennisles in het wijkcentrum vlakbij. Hij was in de buurt komen wonen en wilde zijn kennis en ervaring graag aan ons overdragen. Ik heb een jaar les gehad en daarna was onze trainer weer verdwenen. Maar daar werd de basis gelegd voor mijn enthousiasme. Later in mijn leven kon ik geen tafeltennistafel voorbijlopen zonder te vragen ‘Oh mag ik even?’ Ook in de vakanties speelde ik nog wel eens een potje. E. zag mijn gezicht en vroeg ’wil je tafeltennissen?’. ‘Jaaaa!’ riep ik, zo blij als een kind. En nadat we wat balletjes hadden geslagen gingen we een partijtje doen. Wel met om de paar minuten een pauze van een paar minuten. Ik weet niet wat het is maar met balsporten ontwaakt er in mij een soort terminator en wil ik de tegenstander verslaan. Ik vergat helemaal op mijn lijf te letten en had kunnen weten dat alles wat je in Beetsterzwaag doet geobserveerd wordt en niet zonder reden. Ik verloor nipt. ‘Zo! Zei E. nu weet ik dat ik met jou moet gaan werken aan je grenzen want je gaat helemaal los en dat is niet de manier om te herstellen. Je moet leren doceren’. Klopt. De volgende dag had ik overal pijn. Maar oh wat was het heerlijk geweest om het kind in me weer even naar boven te halen, ik had haar zó gemist!

Als je lang de ziekte van Lyme hebt gehad wil dit nog wel eens overgaan in een depressie en dat was bij mij niet anders, ook al had ik het niet in de gaten. Uiteindelijk werd die depressie zó heftig dat ik nog tijdelijk in de crisisbehandeling bij de GGZ terechtkwam, een traject van 6 weken, ook weer 3 ochtenden in de week. Hier ga ik het in mijn boek ook nog over hebben maar voor nu volstaat het te noemen dat ze ook daar tafeltennistafels hadden. Ik heb er twee keer een verrukkelijk partijtje op gespeeld en toen wist ik het zeker: ik wil weer tafeltennissen! Bleek er in Franeker, waar ik vlakbij woon, een heuse vereniging te bestaan FTTC. Dat heeft zo moeten zijn! Ik hoefde er niet over na te denken en werd direct lid. Mijn traject in Beetsterzwaag zat er al weer een tijdje op en dat bij de GGZ ook. Ik was er klaar voor om weer te gaan sporten en onder de mensen te zijn. Op de maandagochtenden trainde en speelde er een ‘Oldstars-groep’, mannen en vrouwen van zestig plus. Net iets voor mij. In mei 2022 was het zover, mijn eerste training. Ik werd allerhartelijkst ontvangen door iedereen. Op zoveel enthousiasme had ik niet gerekend en dat deed me iets, dit voelde goed. We waren met een stuk of acht mensen plus een trainer. En het duurde niet lang of ik was weer helemaal in mijn element! Maar tafeltennis is in 50 jaar wel iets veranderd en het kost me best enige moeite om dingen af te leren en andere vaardigheden aan te leren. En de trainer moest een aantal keren zeggen dat ik wat rustiger moest bewegen want ik ging helemaal los! Maar wat me verheugde was dat ik qua niveau best mee kon komen, ik hoefde me niet te schamen voor mijn spel. Inmiddels speel ik al weer een week of 6 en heb me samen met één van de andere dames al opgegeven voor een dubbeltoernooi. Elke maandagochtend en zo af en toe ook al op een donderdagavond ( dan is er training voor alle leeftijden en meer gevorderden ) geniet ik me suf. Hoewel ik me lichamelijk best wel afmat soms, krijg ik er bakken positieve energie voor terug. Tafeltennis is heerlijk om te doen maar het is ook gezellig en we lachen heel wat af! Daarnaast golf ik ook nog ( shortgolf ) en fitness ik 1x in de week. Als mensen me een jaar geleden hadden gezegd dat ik weer 3 of 4 keer in de week zou kunnen sporten had ik ze niet geloofd maar toch is het echt zo en ik ben zo blij als een kind!

FTTC is een actieve vereniging met een rijke historie. Starters, Oldstars, recreanten, jeugd en senioren kunnen wekelijks trainen in de eigen tafeltennishal in Franeker en er zijn regelmatig toernooien. FTTC is de enige tafeltennisvereniging in de Waadhoeke maar is ook vanuit andere dorpen en steden prima bereikbaar. Voor geïnteresseerden hier de link naar de site: https://www.fttc.nl

Ook nog wel even leuk om te vertellen: Oldstars is een landelijk initiatief van het nationaal ouderenfonds. Op de site van Oldstars kun je je postcode intoetsen en kijken welke beweeg-initiatieven er bij jou in de buurt zijn. Hier de link: https://oldstars.nl/in-de-buurt/

Veel sport plezier!

Tietia Feikens