Het is deze week geweldig voorjaarsweer. De eerste ‘rokjesdag’ was daar. Hoe zit dat met het dragen van een (korte) rok als je boven-de-vijftig-benen hebt?
Niet iedereen boven de vijftig is gezegend met prachtige gladde lange benen. Soms begint het al wat te blubberen, zie je blauwe aderen lopen, en de artrose in de knieën doet het gestel ook niet veel goed.
Vrijheid, blijheid
Maar blote benen onder een rok moeten op een mooie dag eigenlijk altijd kunnen. Ongeacht de leeftijd. Vrijheid, blijheid zeg maar. Trek een paar leuke stappers aan, slippers of espadrilles en naar buiten met die benen. Want je weet: het duurt even voordat ze bruin zijn. Dus elk straaltje zon kun je hebben. Smeren voor de veiligheid moet je sowieso, dus een kleurtje kweken vergt even.
Een korte rok kan heus
Nu lijkt de mode flink lange rokken voor te schrijven, maar laat je daar niet door ontmoedigen. Een korte rok kan heus. Een heel kort rokje is misschien niet aan te bevelen. Laat dat maar aan die jonge meiden over. Niet om die benen, maar omdat dat toch een beetje misstaat vanwege de gangbare kledingvoorschriften. Maar goed, als jij dat wilt… wat let je.
Martin Bril
Even over die term ‘rokjesdag’ die ten onrechte wordt toegeschreven aan de in 2009 overleden schrijver Martin Bril. Hij noemde het in een column in 1996 (Parool) en liep een beetje met de term te koop. Schreef er ook een boekje over met de titel: Rokjesdag en andere lenteverhalen.
Het woord werd zelfs opgenomen in de Van Dale. Het fascineerde Bril met name om het feit dat op een zekere mooie dag vrouwen ineens massaal een rok dragen met blote benen eronder. En dat lijkt ook zo. Kijk maar om je heen.
De term is dus niet door hem bedacht, maar wel populair gemaakt. Nee, dan Godfried Bomans. Die was er heel duidelijk over toen hij in een televisieprogramma actrice en zangeres Marlene Dietrich aankondigde: ‘had mijn vrouw maar één zo’n been’. Maar dat is van een andere orde.