Lekker liggen ‘planken’ in het groene gras

Tietia Feikens
3-5-2017, week 8
Hardloopgroep 50plusinfriesland

Afgelopen maandagochtend wilde ik weer eens voorzichtig gaan trainen. Ik dacht aan 3 kwartier wandelen met 5 keer een minuutje hardlopen. In het weekend had ik mijn kuit nog wel eens gevoeld en dus leek het me een noodzakelijkheid om mijn compressiekousen te dragen. Dus daar zat ik maandagochtend op de rand van mijn bed om nog maar een keer te proberen die dingen aan te krijgen. Maar het lukte me voor geen meter! Nog voor geen centimeter! Ik had geen kracht genoeg in mijn vingers om ze zelfs maar over mijn voet te schuiven. Zwetend zat ik te grommen en te mopperen. En ineens had ik een ‘Willie Wortel’ moment! Ik zag nog net geen lampje maar ik had de oplossing: Er lag een schaar op de wastafel. Ik moest wel even slikken want die kousen hebben 50 euro gekost maar lang aarzelde ik niet, ik knipte gewoon de voeten er af. Ik kan de gezichten van mijn kinderen en stiefkinderen voor me zien als ze dit straks lezen en ik hoor wat ze denken: jaaa hoor! Typisch Tietia! Maar…hoerááá…ik trok ze in één beweging aan!

Het voelde fijn om met de compressiekousen aan te lopen, het gaf steun en zekerheid. Het wandelen ging prima en de eerste 4x 1 minuut hardlopen ook. Ik was zó gelukkig dat ik dit weer kon doen! Lekker buiten met de wind door je haren, zálig! Bij het 5e minutenloopje kreeg ik last van mijn kuit. De rechter deze keer. Dus stopte ik met hardlopen en ging in wandeltempo verder. Fijn zo’n lichaam met een eigen agenda! Nou ja zo houdt de fysiotherapeut ook werk. ‘Elk nadeel heb se voordeel’ om met Cruijff te spreken. Het leek me toch dat ik woensdag weer mee kon trainen met m’n groep, als die kuit nog een paar dagen rust kreeg.

Helaas het lot besliste anders; woensdagochtend werd ik wakker en toen was het me in mijn nek en schouder geschoten. Zo erg dat ik mijn hoofd bijna niet meer kon draaien. Dát kon er ook nog wel bij! Mijn lichaam leidt blijkbaar haar eigen leven, zucht. Ik besloot het de rest van de dag maar eens af te wachten want ik wilde me zo graag weer bij de training aansluiten! Temeer omdat dit de laatste training is die ik nog samen met de groep kan meemaken; maandag vertrek ik voor tien dagen naar Kreta, samen met Jan en dan zal ik daar de rest van mijn trainingen doen. Dat is natuurlijk geen straf. Met de zon op mijn huid heb ik zelden spier-of gewrichtsklachten.

Maar het lot was me niet gunstig gezind, ik kwam de dag op Paracetamolletjes door en trainen was geen optie.

’s Avonds ben ik toch maar naar de Groene Ster gereden want ik wilde de groep nog wel even zien en Stefan Veldman van 50+inFriesland zou even iets komen vertellen over de Loop van Leeuwarden. Het was leuk om iedereen weer te zien. Dit gezamenlijke avontuur heeft van ons toch een eenheid gemaakt. Een vrolijke, sportieve, lachende eenheid. We, degenen die de 5 kilometer gaan lopen tijdens de Loop van Leeuwarden, besloten dat we samen willen starten en elkaar opwachten bij de finish. Sommigen gaan de Midnightrun doen en anderen hebben andere bezigheden die dag. Ik ga hoe dan ook over de streep, al moet ik kruipen! Dus Jan, bestel de bloemen maar vast. Zo’n mooi Bloomon boeket, daar ga ik voor!
De start en de finish van de loop zijn op het Zaailand ( Wilhelminaplein ). De start is om 11.00u Stefan deelde mooie, smurfen-blauwe loopshirtjes uit met daarop het logo van 50+in Friesland. Best confronterend volgens sommigen. Al merkte Julia op dat 50 het nieuwe 30 is en dat dit eigenlijk achterop de shirtjes zou moeten staan. Nadat iedereen, na enig passen, zijn of haar maat shirt had weten te vinden vertrok de groep voor de training. Ik reed naar huis, blij dat ik er even bij had kunnen zijn.

Na de warming-up volgde een pittig loopprogramma: 12-17-5-5 minuten. De nadruk lag op tempovastheid; als je tijdens de loop allemaal andere lopers om je heen hebt heb je de neiging om je mee te laten sleuren door de menigte maar dit is vragen om moeilijkheden. Dus is het belangrijk om vanaf de start je eigen tempo vast te houden. Volgens Donald, die hiervoor een mooie oefening had, deed iedereen dit heel goed!

Ook werd er nog enige aandacht aan de ademhaling besteed; een constant ademhalingsritme proberen aan te houden en actief uit ademen. Als je te snel gaat ademen komt de zuurstof nauwelijks in je longen aan en wordt dus niet genoeg benut. Daarbij is het belangrijk buikademhaling toe te passen, dit kost minder energie dan borstademhaling.

Tijdens de cooling-down heeft de groep samen met trainer Donald onder andere ( en ik citeer Kas ) ‘lekker liggen ‘planken’ in het groene gras’. Dit ‘planken’ heeft als voordeel dat je je buikspieren traint en je een sterke ondersteuning krijgt van je rug. Dit voorkomt blessures.

De reacties na de training waren weer heel positief. De meeste mensen gaven in de groepsapp aan heerlijk te hebben getraind en veel te hebben gelachen. Ik ga mijn ‘smurfenteam’ missen de komende twee weken. Maar hé! Kreta roept me! Mijn volgende blog komt daar vandaan met een bijpassende foto. Tot gauw! Tot ‘de Loop’!

Tietia Feikens