In de moestuin: andijviestamppot

Lees hier waarom andijvie absoluut niet mag ontbreken in je moestuin.

Verhalen uit Pake’s moestuin (5)

Het telen van andijvie is een makkie. Tenminste als je maar regelmatig water geeft en niet teveel last krijgt van slakken. Plant of zaai niet teveel, want voordat je het weet eet je elke dag andijvie!

Andijvie is een bittere slasoort met een rijke historie. Romeinen en Grieken aten er al van en er zijn verhalen dat het ook al in het Oude Egypte werd geteeld. De meesten zien het echter als een oer-Hollandse groente, want het wordt hier veel gegeten. Je zaait andijvie het in het voorjaar, de zomer of de herfst. De krulandijvie is bekend van de herfstteelt en de soort met de gladdere bladeren zie je het in het voorjaar en in de zomer in de moestuinen.

Bittere ellende

Vroeger vond ik andijvie echt een vreselijke groente. Ik lustte als kind veel, maar andijvie was geen favoriet. Mijn moeder kookte het altijd op traditionele wijze. Nu las ik ergens dat hoe langer je het kookt hoe bitterder het smaakt. Nou dat klopt wel! Tegenwoordig lust ik het wel, maar dan het liefst rauw door de stamppot. De blaadjes zijn ook lekker door salades. Het is een groente die rijk is aan vitamines A en C en mineralen. Vooral het buitenste blad bevat veel vitamines. Het schijnt dat het eten van andijvie een gunstige invloed heeft op de hersenen, zodat je beter na kunt denken. Maar of dat klopt?

Hemelsblauw

Na het oogsten moet je het zo snel mogelijk opeten, want in de koelkast is het maar twee dagen houdbaar.  Als je de andijvie twee minuten blancheert en goed verpakt, kun je het ook een jaar in de vriezer bewaren, maar het lekkerste is natuurlijk direct opeten. Heb je teveel andijvie in je tuin? Laat het doorschieten en geniet van de prachtige blauwe bloemen. Wat dat betreft mag het gewoon niet ontbreken in je moestuin, want als je het niet lust dan ga je toch gewoon voor die prachtige bloemen?

Vorige aflevering gemist? Klik hier voor deel vier.