Een moment, in beeld en tekst gevangen

50+ Fotografe Gea Neijsen schoot dit prachtige beeld. Een passende tekst maakt het compleet. Klik door om het hele gedicht te lezen.

Duinvleugels
omarmen kolkend
het grijsblauw water.
Distels prikken tranen door.
Spattend vervloeiend met
mijn mistige adem.

Mijn zee laat zich niet vangen.
Hels schuurt ze langs de veren,
af en aan, af en aan.
Tot in de donkere nacht
het lichtend water mij optilt en vleugellam
neerkwakt in zanderig natte pannen.

Snakkend zie ik haar blijvend rollen en
als de blauwe morgen de horizon
snijdend wakker klieft
vang ik gretig een zucht en
spreid

Tekst: Julia van Bohemen
Foto: Gea Neijsen