Rinnie Nauta (80) schildert graag en is momenteel bezig met het schrijven van haar allereerste boek. Voor 50+ schrijft ze regelmatig blogs. In haar vorige blog schreef ze over kijken naar kunst. Vandaag schrijft ze over de kleuren van de regenboog.
De vele kleuren van de regenboog
Aan de rand van het dorp verbazen we ons altijd weer over de ruime vergezichten richting het Noorden. In de verte tekenen enkele spitse kerktorens zich af, tussen hier en daar het rode dak van een boerderij en wat bomen. Het grootste deel van ons blikveld bestaat hier in het vlakke Friesland echter uit de lucht. Een wereld die we kunnen bewonderen, met haar verschillende wolkenpartijen en de afwisseling van de vele kleuren die we daarin kunnen ontdekken. Iedere dag is het ook weer anders. Alleen al het kijken ernaar, geeft me inspiratie. Altijd weer.
Vandaag hangt er hier en daar een regenbuitje, met een strakke, koude januariwind aangevoerd uit het Noordwesten. Dik ingepakt met warme jas, dikke sjaal, handschoenen en muts, staan we een poosje stil te kijken naar de wisselende wolkenpartijen en dan verschijnt er plotseling een prachtige regenboog tegen het donkergrijs van een regenwolk.
Van links naar rechts over het veld zien we de kleuren van het spectrum aan de hemel. Ik kan me niet onttrekken aan het idee, dat hier, op dit moment, even een vluchtige verbinding wordt gevormd tussen het aardse en het goddelijke, tussen het zichtbare en het onzichtbare. In de bijbel is ook sprake van een regenboog, waaraan mensen van toen de betekenis gaven van een verbond tussen God en mensen.
Breking van het licht
Een regenboog ontstaat door breking van het licht van de zon op waterdruppels in de wolken. Als ik na de wandeling onze kamer binnenkom, zie ik daar ook, dat het zonlicht breekt. Niet op waterdruppels, maar in de voet van een schemerlamp. De poot is van achthoekig kristal en als de zon in de acht facetten schijnt breekt het licht daarin en verschijnen prachtig gekleurde strepen op de lichte muur daarachter.
Het is dan net of we regenbogen in de kamer hebben. De kleuren komen vanuit het wit van de zon en krijgen de regenboogkleuren rood, oranje, geel, groen, blauw, violet en indigo. Dat noem ik ook een klein wonder. Een kleurrijk geschenk vanuit het heelal.
Kleuren en mensen
Terwijl ik met een kop warme koffie boven achter de computer schuif, speelt de gedachte aan kleuren nog steeds door mijn hoofd. Bij rood denk ik aan een nieuw hoofdstuk van mijn boek en een gezegde, dat een rode draad alles met elkaar moet verbinden. Er bestaan veel gezegden en spreekwoorden, waarbij een kleur hoort. Zoals: ik erger me groen en geel, een bruin vermoeden hebben of groene vingers, iemand zwart maken, blauw bloed hebben, over de rooie gaan, paars van het latje halen of zwartgallig zijn. Dit zijn enkele voorbeelden.
Bij welke kleur hoor ik als persoon?
Naast mijn computer ligt ook altijd een tablet, om snel even informatie op te zoeken die ik nodig heb. Al zoekende raak ik soms helemaal in de ban van wat ik tegenkom. Ik lees over een veelzijdig mens, een Amerikaanse advocaat – psycholoog, die in 1928 een boek schreef : “Emotions of normal people.” Daarin beschrijft hij een manier om via zijn DISC – model uit te vinden, welk type mens je bent en welke kleur daarbij hoort. Bij dit model gaat de schrijver uit van de vier hoofdkleuren rood, geel, groen en blauw, met daarnaast nog een mengeling die hij paars noemt. Met grote precisie noemt hij bij iedere kleur de meest voorkomende eigenschappen. De kleuren zijn volgens hem een verklaring voor je gedrag en de motivatie achter beslissingen die je neemt of opmerkingen die je plaatst.
We hebben allemaal wel iets van een kleur in ons karakter. De ene mens is wat meer rood en dat betekent, dat die mens dominant, wilskrachtig en vastberaden is, iemand anders is misschien iets meer geel, dus creatief, optimistisch en inspirerend. Mocht je behulpzaam en attent zijn dan hoor je volgens zijn model bij de kleur groen. Misschien ben je blauw en analytisch, perfectionistisch en gestructureerd.
Ieder mens verschilt van de andere. Niemand is gelijk. Ik denk, dat er weinig mensen zijn, die precies beantwoorden aan een kleur uit het DISC – model, maar het boek leert ons wel, om bepaalde aspecten in een persoonlijkheid te herkennen en het leert je ook hoe je met bepaalde mensen het beste om kunt gaan. Ik denk zelf dat ik niet zo’n uitgesproken persoonlijkheid ben, maar dat ik soms doortastend ben, op andere momenten creatief, een luisteraar kan ik ook zijn en daarnaast ben ik soms ook onderzoekend. Dus heb ik van alle kleuren iets in mij en past paars zeker bij mij.
Na wat ik las over William Marston ga ik ervan uit, dat we als mensen veel gemeen hebben met elkaar. Door de vele kleuren in karakters zijn we meer met elkaar verbonden dan we soms denken. Zoals de kleuren van de regenboog samen wit licht van de zon zijn, zo maken wij mensen samen deel uit van een groot geheel en vormen zo een eenheid.