Alleenstaande sokken, het blijft een mysterie

Ik heb me er jaren over gebogen (over die volle wasmand) en nu komt redacteur Boukje me daar toch met een eye-opener! Haar ode aan de verloren sok.

BLOG- Naast mijn strijkplank staat een wasmand. Die geeft een beetje een treurige aanblik. Want de mand is niet gevuld met frisgeurende schone was, maar met eenzame alleenstaande sokken. De mate van treurnis is wisselend, maar op dit moment tel ik 9 zwarte sokken, 2 blauwe, 4 bonte en 6 witte. Da’s best triest.

Al zolang ik een eigen huishouden heb, ben ik in de ban van de eenzame sok. Want het enige dat in al die jaren is veranderd, zijn kleur en formaat van het mandje waar de Remi sokken in liggen. Verder is er een status quo voor wat betreft het fenomeen dat er iedere keer weer sokken verdwijnen na het wassen. En ik? Ik bewaar ze dus al jaren. Want hé, af en toe duikt er een sok op in een dekbedovertrek of vind je een schat onder het bed van één van de kinderen. En dan zou het toch hartbrekend zijn als je net de duohelft weg had gegooid.

Een zwart gat in het heelal, speciaal voor sokken

Op internet doen er vele theorieën de ronde over dit mysterie. Sommige mensen zijn er van overtuigd dat er van ieder paar één sok gemaakt wordt van oplosbaar garen. En tsjing! Kassa voor de sokkenindustrie. Anderen spreken over een zwart gat in het heelal, speciaal voor sokken. Wist je dat er zelfs een Bureau of Missing Socks is (the first organization solely devoted to solving the question of what happens to missing single socks. It explores all aspects of the phenomena including the occult, conspiracy theories, and extraterrestrial). Echt, ook dit verzin ik niet! Op de bijbehorende website tref je een stand-up sock aan die zegt dat niemand sokken verliest, maar dat ze gewoon wegrennen, psychisch zwaar overbelast door de zweetgeuren waar ze aan blootgesteld worden (waarom ze dan niet gezellig samen wegrennen vertelt het verhaal helaas niet). Een andere theorie die weinig digitale bijval krijgt, maar waar ik persoonlijk wel in geloof is deze: sokken zijn levende organismen in het larfstadium, waarvan één exemplaar in de biologische cyclus uitgroeit tot een draadkleerhanger. Zo bizar, dat het wel waar móet zijn.

sokkenslinger

Wat de verklaring ook is, we zitten er dus maar mooi mee. En die lonely socks kijken met de dag depressiever. Gelukkig wordt er over oplossingen ook nagedacht. Fred van Leer gooit na iedere sokkendraagbeurt zijn sokken gewoon weg (hopelijk zijn ze van biologisch katoen Fred). Mijn dochter trekt gewoon iedere dag twee verschillende sokken aan. En ene Daphne hangt haar eenzame sokken aan een slinger waar op staat “clean, single en looking for a mate” (ook dit is geen grapje, ze post er natuurlijk een gezellige foto bij). Heel crea en je hebt meteen een verjaardagsslinger. Stichting Aap zamelde een tijd geleden eenzame sokken in en in die sokken stoppen ze lekkere dingen. Apen houden namelijk heel erg van verstoppertje spelen. Chimpansee Maya schijnt de koningin sok-zoeken te zijn. En hé, wie houden er ook enorm van verstoppertje spelen. Juist, onze sokken. Dat is een match made in heaven!

Lost Sock Memorial Day

Om het belang van de droevige situatie van de eenzame sokken nog even kracht bij te zetten: op 9 mei is het Lost Sock Memorial Day. Zet die dag vast in je agenda en sta op 9 mei 2019 even stil bij de sneakersok, de geitenwollensok, de babysok, de zwarte nette sok, de Happy Sock en al die andere losse exemplaren die op dat moment helemaal alleen in je wasmand liggen. Op de site staat een soort programma voor die dag: eerst ga je complottheorieën bedenken en daarna nadenken over een oplossing. Er is geen reden om het allemaal te accepteren, vecht terug met goede ideeën en nieuwe uitvindingen! Wat misschien ook leuk is: we maken er die dag sokpoppen van. Een gezichtje is zo gemaakt, beetje touwhaar erop en voilá. Als we ze dan uitdelen aan kinderen (aan speelse volwassenen mag ook), dan hebben we er met elkaar toch een hele feestelijke vrolijke dag van gemaakt!