Om geneesmiddelentekorten tegen te gaan worden er extra voorraden van geneesmiddelen opgebouwd. Hiermee wordt naar verwachting 85 procent van de tijdelijke geneesmiddeltekorten opgevangen.
Minister Bruins (Medische Zorg) gaat hier afspraken over maken met verschillende partijen. De extra voorraden worden aangelegd bij firma’s en groothandels. Het aanleggen van de voorraden start in 2020 en kost rond de 25 miljoen euro.
Voorraad van vijf maanden
Geneesmiddelentekorten zijn al geruime tijd een probleem. Het aanleggen van een zogenaamde ‘ijzeren voorraad’ van 5 maanden zorgt ervoor dat er voor alle geneesmiddelen een minimale voorraad beschikbaar is. De minister wil deze voorraadverplichting voor alle geneesmiddelen invoeren. Het aanleggen van de voorraad kost geld, maar levert ook winst op doordat apothekers en groothandels bij tekorten minder tijd kwijt zijn met het zoeken naar alternatieve geneesmiddelen. Ook hoeven er geen duurdere vervangende geneesmiddelen te worden ingezet. De opbouw van de ijzeren voorraad gebeurt in fases en zal gemiddeld twee jaar duren. Sommige geneesmiddelen worden bijvoorbeeld maar eens in de zoveel tijd geproduceerd.
Terug naar Europa
Om de tekorten structureel aan te pakken is ook een Europese aanpak van belang. Europa is in toenemende mate afhankelijk geworden doordat de productie van (grondstoffen voor) geneesmiddelen op steeds minder plekken plaatsvindt, in landen buiten Europa. De minister is daarom met andere Europese lidstaten in gesprek om deze productie weer meer terug naar Europa te halen.
Altijd beschikbaar
Minister Bruins: “Ik vind dat in een land als Nederland, waar de gezondheidszorg van hoog niveau is, geneesmiddelen altijd beschikbaar moeten zijn. De aanleg van deze ijzeren voorraad voorkomt dat patiënten met lege handen aan de balie van de apotheek staan. Het dringt namelijk een groot deel van de tekorten terug. Daarnaast komt er voor de apotheker dan ook weer meer ruimte om zich te richten op de zorg aan de patiënt in plaats van op de dagelijkse zoektocht naar andere medicijnen. Maar we zijn er nog niet. We moeten in Europa de handen ineen slaan om te onderzoeken of de productie van cruciale geneesmiddelen en grondstoffen ook weer in de EU mogelijk is. Elke patiënt, nu en in de toekomst, moet kunnen rekenen op het geneesmiddel dat hij of zij nodig heeft.”