Een druilerige ochtend op de camping. De bewolking hangt zwaar in de lucht waardoor al het groen nog beter zichtbaar wordt. Tussen de struikgewassen vind je nog enkele knalrode bramen. Echt waar. De vlierstruiken leveren ook nog de laatste rijpe bessen.
Het is de hoogste tijd voor de appels. Rijkelijk hangen ze in de boom. De een met een heel voorzichtig blosje, de ander heeft het schaamrood op zijn smoeltje staan. Ook de kleinere appels hangen stralend en meer verscholen in de boom. Appels plukken staat vandaag op het menu.
You are the apple to my pie
De boom hoort geschud te worden om de rijpe appels te laten vallen. Maar wat nou als je voorkeur voor appels hebt voor in de taart? Precies, dan kies je die appel die het meeste je aandacht vraagt. Hetzij met kleur door dat blosje of juist door de afmeting, zo’n knoeperd van een roze-rood-groene versie. En wat denk je van die appels – de mooiste – die net buiten je bereik hangen?
Ook deze worden balancerend op een stoel, een been naar achter werpend voor balans, met een handsteun op de heupen, kreunend en steunend geplukt. Om de feestvreugde te vergroten pluk je natuurlijk samen. Je raadt het al dat het een smakelijke taart gaat worden. En zo laten wij de appels niet vallen maar worden ze lieftallig gerooid en verwerkt in de lekkerste taarten en cakes. Met een glimlach komen de leuksten nog even stralend voor de lens.
Campinglife
En net zo easygoing als campinglife is werkt ook mijn supersonische machine. Op de veranda onder de luifel wordt mijn Elfie – thermomix – deftig geïnstalleerd. Op de tafel dicht bij een stroompunt dat wel. Dan gaat het feest beginnen. Schillen, snijden, proeven, kruidenmix samenstellen. Alle smaaksensaties wordt samengevoegd tot een mengsel om het herfstig karakter te accentueren. De sky is the limit en zo wordt er dus flink geëxperimenteerd. De appels worden met schild in partjes in de machine gedaan en met enkele slagen in de blender zijn deze precies op formaat. Als het deeg aan de beurt is, zijn we slechts enkele minuten verder en is het meest zachte en gladde deeg ontstaan. De blikken zijn met bakpapier bekleed en met de juiste zorg en aandacht wordt de appeltaart opgebouwd. De krachtig geurende appeltaarten worden zo de oven ingeschoven. Hmmmm. Het water loopt mij al in de mond. Zet de koffie maar klaar!
En dan hierbij een krachtig recept voor de lekkerste appeltaart.
Ingrediënten voor zes porties:
- Koopmans mix voor appeltaart
- ½ citroen
- 175 gr ongezouten roomboter
- 1 ei
- 1-1,5 kg cox orange appels
- 90 gr cranberries
- 2-3 tl kruidenmengsel (speculaas- en koekkruiden, anijskruiden, kaneel of kaneelsuiker)
- 1 handje walnoten
- 1 handje zonnebloempitten
- 1 handje havermout (voor op de bodem)
Aan de slag:
Verwarm de oven voor op 180 graden Celsius. Snijd de appels in partjes en ontdoe ze van het klokhuis. Doe ze in de mengbeker van de Thermomix – in drie delen verdeeld. Enkele seconden laten blenden. Eerste sessie klein gemalen. Tweede sessie iets grover en de laatste sessie drie slagen in de rondte. Nu krijg je variatie in de samenstelling. Alles in een grote kom doen. Cranberries toevoegen evenals de kruiden en een snufje citroensap. De walnoten snijden of crunchen in je handen en in de kom doen. Net als de zonnebloempitten. Roeren en even laten rusten.
Het deeg volgens de beschrijving in de mengbeker doen. Alles samen en dan op stand 4 mengen. Binnen enkele seconden is het deeg klaar. Is het nog plakkerig dat een beetje bloem toevoegen. Is het korrelig dan een stukje boter toevoegen.
Dan begint de opbouw van de taart. Het bakblik met bakpapier bekleden. Het deeg in drieën verdelen. Een deel voor de bodem. Een deel voor de rand en Een deel voor de top. Deegwaren uitsmeren tot een glad geheel en de bodem met havermout bedekken. Deze zal het overtollige vocht van de vulling opnemen. Dan de vulling erin doen en een beetje glad afstrijken. Het laatste deeg uitrollen en in strookjes over de taart verdelen. Met het restje ei strijd je het deeg glad en daarna kan de appeltaart de oven in. Wel even geduld hebben voordat ie gaar is. Goed af laten koelen en aansnijden maar.
Hartelijke & smakelijke groet,
Gerda Uiterwaal